Coronaproof op eigen tenen

Dat was me de zomer wel, dit jaar. Gewapend met mondkap en desinfectiemiddelen moesten we onze weg zien te vinden en dan vooral in eigen huis. Iedereen liep en loopt op zijn of haar tenen (let op de eeltvorming) en korte lontjes verschijnen alom. Hopelijk geldt in deze crisis ook het adagium: gedeelde smart is halve smart.
Zo kregen dit voorjaar veel thuiszitters (kinderen en jongeren met bijvoorbeeld autisme die niet meer naar school kunnen gaan) er ineens duizenden lotgenoten bij, al was dit tijdelijk. En ook de term sociaal isolement krijgt een andere lading wanneer het halve land eronder gebukt gaat.
Hopelijk werkt de eensgezindheid die hierdoor ontstond net zo aanstekelijk als het coronavirus.
Gelukkig voor ons kunnen Nieuwsbrieven niet besmetten en geen klachten overbrengen, helemaal niet als ze digitaal verstuurd worden. (In de digitale wereld heersen weer heel andere virussen.)
Daarom hier weer een rijkelijk gevuld exemplaar, want ondanks de pandemie heeft de stichting niet helemaal stil gezeten.
Zo valt te lezen hoe we van de ene in de andere bestuurswissel zijn gerold en stellen twee spiksplinternieuwe bestuursleden zich voor.
Verder een gloedvol betoog door Amber Heijneman, een van de kerngroepleden van ’t Plekje, dat helaas door de maatregelen tot januari nog gesloten zal blijven.
Aline van den Brink heeft de estafettepen van Irene Broekhof opgepakt en deelt haar gezinservaringen in een pakkende column.
En natuurlijk verdere informatie over de Pelgrimstocht, waaronder een vacature, inclusief een prachtig gedicht en de nominatie voor de Dikke Duim na de uitreiking van vele pluimen. Kortom, voor elke teen wat wils (tel maar na ?).
Heel veel leesplezier gewenst en blijf gezond!

Mededelingen bestuur

In de vorige Nieuwsbrief hebben we doorgegeven dat ons zeer gewaardeerde algemeen bestuurslid Irene Laros is opgevolgd door Corine Heijneman, een bijzondere aanwinst voor ons bestuur, aangezien ze al aardig wat ervaring heeft en aangezien ze ook al langere tijd als vrijwilliger voor ons in touw is geweest!
In de afgelopen periode heeft ook Michiel van der Ent, onze penningmeester, te kennen gegeven te zullen stoppen. We zullen zijn nauwkeurigheid en inbreng gaan missen en willen hem hier nogmaals zeer hartelijk bedanken voor al zijn inzet!
Gelukkig hebben we ook een nieuwe aanwinst gevonden en zijn hier enorm mee in onze nopjes. Gerard Stenveld gaat namelijk ons bestuur versterken. Hij heeft al de nodige bestuurservaring en brengt veel kennis mee.
Hij zal plaatsnemen in het bestuur als algemeen bestuurslid en Corine zal de taak van penningmeester van Michiel overnemen.
Hieronder stellen beide bestuursleden zich zelf even aan ons voor!
De groepsfoto moet helaas nog even op zich laten wachten wegens de coronamaatregelen maar houden jullie zeker te goed als we weer wat dichter op elkaar mogen kruipen ?.

Corine stelt zich voor

Beste lezer,

Wat leuk dat ik de gelegenheid krijg om mijzelf aan u voor te stellen in deze nieuwsbrief.
Sinds de start van Stichting Op Eigen Tenen in 2018 ben ik, Corine Heijneman, betrokken geweest als vrijwilliger.
In eerste instantie vooral achter de camera, omdat ik me bezighoud met het schrijven van de persberichten en het fotograferen van de PLUIM-uitreikingen.
Dit jaar ben ik toegetreden als bestuurslid, in de functie van penningmeester.

Vanuit een persoonlijke relatie met de oprichtster van Stichting Op Eigen Tenen, Rianne Jansen, is mijn betrokkenheid bij de stichting ontstaan.
In de loop van de jaren heb ik diverse mensen ontmoet die een vorm van autisme hebben. Veel van de problemen die zij ondervonden hadden te maken met onbegrip en onwetendheid vanuit de samenleving. Soms zag ik dat, als er openheid en duidelijkheid ontstond, er begrip kwam en er met wat kleine aanpassingen een betere deelname aan de samenleving mogelijk was.

Vanuit mijn eigen ervaring met een ander ziektebeeld (reuma) weet ik dat het niet fijn is om altijd geconfronteerd te worden met je ziekte of beperking. Iedereen wil zoveel als mogelijk gewoon meedoen. Dat maakt dat ik de missie en visie van Stichting Op Eigen Tenen een warm hart toedraag.
Mijn enthousiasme werkte bij mij thuis aanstekelijk, mijn dochter Amber Heijneman is een van de jongeren van het kerngroepje van ’t Plekje.
Verder ben ik getrouwd, heb ik behalve een dochter ook een zoontje en zet ik me naast de werkzaamheden voor de Stichting in voor het belang van openbaar onderwijs, leefstijl en Diabetes type 1.

Gerard stelt zich voor

Mijn naam is Gerard Stenveld, ik ben in 1965 geboren in Rotterdam en opgegroeid in Den Haag en vanaf mijn zestiende in Driebergen. Ik heb een paar jaar gewoond in Wijk bij Duurstede en woon nu alweer zestien jaar in Veenendaal. Ik ben vrijgezel.
Mijn werkzame leven staat in het teken van de ICT, mijn privéleven draait om spiritualiteit (al sinds mijn twaalfde), high-end audio en wandelen. Naast bij Op Eigen Tenen zit ik bij nog twee andere organisaties in het bestuur.

In 2018 kreeg ik een burn-out en werd uiteindelijk de diagnose gesteld dat ik in het autismespectrum zat, iets wat ik al een hele tijd vermoedde. Hierdoor ging ik op zoek naar informatie en zingeving op dit vlak. Omdat mijn hart ook bij het jeugdwerk ligt – ik was jarenlang actief bij Scouting en bij het jeugdwerk in Driebergen – sprak een krantenartikel over ’t Plekje mij aan. En van het een kwam het ander. Ik wil me graag voor deze stichting inzetten!

’t Plekje sluit tijdelijk haar deuren maar blijft actief!

De afgelopen periode ging met ups en downs. Door de frequent wijzigende coronamaatregelen moest ’t Plekje meerdere malen met pijn in het hart toch de deuren gesloten houden. Dit maakte 18 september een extra groot succes. Na verscheidene pogingen was er dan eindelijk weer een ontmoetingsavond. Er was een knusse opkomst en iedereen hield goed afstand. De avond verliep coronaproof en was erg gezellig. De drie uurtjes vlogen voorbij en al veel te snel moesten we weer naar huis.
Maar een omgang met deze onregelmatigheid kunnen wij van jullie en onszelf niet langer vragen. Daarom moeten wij jullie helaas mededelen dat ’t Plekje tot en met december haar deuren zal sluiten.
’t Plekje wil structuur en zekerheid kunnen bieden. We willen een gezellige uitgaansgelegenheid zijn waar iedereen zich op zijn gemak kan voelen. Met de huidige richtlijnen en de frequente wijzigingen valt dit niet te realiseren. Om die reden heeft ’t Plekje besloten dicht te gaan totdat er meer structuur en duidelijkheid kan worden geboden.
We verliezen de moed niet en blijven actief. Wij als jongeren blijven de RIVM-richtlijnen in de gaten houden om een veilige omgeving te kunnen creëren en zo spoedig mogelijk weer open te gaan.
Ook al zijn we er even niet, we worden nog altijd gevonden. Op 9 oktober werd het kerngroepje geïnterviewd door een eerstejaarsstudent journalistiek aan de Hogeschool Utrecht. Het was een gezellig gesprek met een prima eindproduct.

’t Plekje zoekt versterking.
Wij werken namelijk met een vrijwillig team van vertrouwenspersonen.
De vertrouwenspersonen zijn op de avonden aanwezig en houden de sfeer in de gaten. Als vertrouwenspersoon chill je gewoon gezellig mee. Je doet een spelletje of maakt gezellig een praatje. Verder sta je beschikbaar als een van onze bezoekers zich even niet op zijn gemak voelt.
Wij zijn op zoek naar mannen, vrouwen of anders identificerende personen, tussen de 20 en de 40 jaar, die kennis en ervaring hebben met betrekking tot autisme. We geven de voorkeur aan iemand in het bezit van BHV en/of VOG. Het is belangrijk dat je enthousiast bent over samenwerken met de doelgroep 14 tot 30 jaar en minimaal 4 vrijdagavonden per jaar beschikbaar bent als vertrouwenspersoon. Tussentijds zal er zo nu en dan kort overleg zijn in verband met evaluatie van de avonden en beschikbaarheid. Dit vrijwilligerswerk biedt jou een leuke verfrissende uitdaging. Het biedt de mogelijkheid de emancipatie van mensen met autisme te bevorderen. Wanneer onkosten noodzakelijk zijn biedt het jou een onkostenvergoeding.
Klinkt dit als iets voor jou? Stuur dan een mailtje naar kerngroeptplekje@opeigentenen.nl.
Ben je geïnteresseerd maar wil je eerst iets meer te weten komen over ons, kijk dan op onze website: https://www.opeigentenen.nl/plekje/over-ons/.

Voor meer informatie en updates kun je naar de website van ’t Plekje of ons volgen via sociale media.
Instagram: @t_plekje
Facebook: @T Plekje

Amber Heijneman

Interview door eerstejaarsstudent journalistiek

Column De Moeder Van

Op Eigen Tenen is erg blij dat Aline van den Brink zich bereid heeft verklaard om een (voor veel ouders van kinderen met autisme herkenbare) column te schrijven over haar gezin in coronatijd. Aline is 46 jaar, getrouwd en moeder van vier kinderen, van wie er drie autisme hebben. De jongste twee, Rob (19) en Geert (16), wonen nog thuis.
Aline werkt met veel plezier in een boekwinkel en haar hobby’s zijn talrijk: schrijven, lezen, leren en het onderhouden van een bruisend sociaal leven. Ze zoekt echter ook graag de rust op door lekker te gaan wandelen en fietsen.
Wil je meer lezen van Aline? Bezoek dan haar blog www.aline-column.blogspot.com.
En natuurlijk hopen we op meer columns van haar hand in de toekomst!

Autisme en corona

‘En, heb je Geert nog gezien?’
Rob kijkt me even kort aan, alsof hij zeggen wil: waar bemoei jij je nou weer mee?
‘Ja,’ zegt-ie uiteindelijk traag, ‘maar ik heb niets gezegd.’
Geert vindt dat een beetje lastig. Hij is aan het werk bij z’n bijbaantje. Komt zijn big brother daar wat boodschappen halen, zegt-ie niets.
Op mijn vragende blik verduidelijkt Rob enigszins onzeker: ‘Dat kan toch niet, hij is toch aan het werk, dan mag ik hem niet storen.’
Klopt, helemaal mee eens. Ik glimlach om het autistische denken dat mijn oudste zoon me weer laat zien. Het is ook ingewikkeld. En erg druk in je hoofd. Je ziet je broer, tenminste, thuis is hij je broer. In die winkel is hij medewerker. Je ziet pijlen in het gangpad, bordjes dat je verplicht afstand moet houden, je moet je spullen zoeken terwijl je je verplichte karretje netjes moet besturen, je moet goed op de anderhalve meter letten, een mondkapje belemmert het vrije ademen en dan zie je opeens je broertje. Tussen al die prikkels door ook nog even filteren: hoe zit dat ook alweer? Puzzelen, puzzelen, puzzelen.
Rob haalt z’n mondkapje uit zijn jaszak en gooit het in de was. Al mopperend en scheldend op alle regels verdwijnt hij naar boven. Om even later weer naast me te staan.
‘Kijk ma, het werkt niet.’
In zijn hand een mondkapje. In het mondkapje een keurig recht geknipt lijntje. Verbaasd kijk ik Rob aan. Hoezo dit? En ik wijs op het gat.
‘Zo krijg ik meer adem. Maar toen ik gisteren uit de bus stapte stond er politie. Ik schrok me echt kapot, man!’
Met een blik van ‘jammer dan’ opent Rob de prullenbak. Missie mislukt.
Autisme is een leven lang puzzelen, nog meer dan in een leven zonder autisme. Een virus maakt het er niet beter op, al zijn de regels vrij duidelijk. En net als iedereen wordt Rob een beetje coronamoe. En bedenkt hij van alles om onder de regels uit te komen. Leuk om te zien hoe creatief hij is. Maar ook spannend, want zin in een reprimande of boete heeft hij natuurlijk niet. Maar snappen doe ik het wel. Het is zo’n vreemde tijd! En naast de duidelijke regels is er een hoop onduidelijk: komt er een lockdown, kan ik blijven werken? Zucht… Nu eerst maar nieuwe mondkapjes maken. ?

Aline van den Brink

Pluimuitreikingen in coronatijd

Het uitreiken van Pluimen is een van de leukste werkzaamheden voor Stichting Op Eigen Tenen.
Om te beginnen is het altijd geweldig om te ontdekken dat er organisaties zijn die van nature zo in elkaar zitten dat iedereen kan participeren, met of zonder autisme.
Daarnaast is het prachtig om te zien hoe blij mensen zijn dat ze zo gewaardeerd worden voor iets wat voor hen meer regel dan uitzondering is. Juist daarom is het prettig hen eens in het zonnetje te kunnen zetten.

Sinds de uitreiking van de Dikke Duim in april 2019 hebben we een zestal organisaties, personen of projecten mogen verblijden met een PLUIM.
Door de komst van corona zijn de overige pluimuitreikingen helaas uitgesteld en konden we niet overgaan tot nominaties voor de Dikke Duim 2020.
Gelukkig biedt zwemschool Okidoki de wisselbeker nog steeds een veilig thuis.

In het voorjaar van 2021 hopen we alsnog de genomineerden voor de Dikke Duim bekend te kunnen maken. Daarna krijgt iedereen de gelegenheid om via onze website een stem uit te brengen op de favoriet.
Begin april hopen we op feestelijke wijze de winnaar van de Dikke Duim bekend te maken, waarna de wisselbeker een nieuwe plek zal krijgen.

Tenengalerij

Wil jij ook graag het nuttige met het aangename verenigen? Dan ben je bij Op Eigen Tenen aan het goede adres. Want bij ons kun je met een donatie een plaatsje verwerven in onze unieke Tenengalerij. Oftewel op een prettige en bijzondere manier bijdragen aan onze stichting en onze projecten.
Wie wil dat nou niet?
Dus: stuur je mooiste tenenselfie naar tenengalerij@opeigentenen.nl en maak je donatie over naar IBAN NL02 TRIO 0338 9364 32, ten name van Stichting Op Eigen Tenen. O ja, alle teentjes helpen, dus ieder bedrag is welkom. En als je je tenen liever voor jezelf houdt, is het ook goed natuurlijk: anoniem doneren mag.

Pelgrimage

‘Alles loopt zoals het lopen moet’ staat op de hierboven afgebeelde vrolijke kaart van Toon Hermans!
Soms is het echter wel even slikken om te accepteren dat het loopt zoals het loopt.
Uiteindelijk hebben we ons er als Op Eigen Tenen bij neergelegd dat als het niet gaat zoals het moet, het dan maar moet zoals het gaat!
Het was daarom en alleen daarom dat we met pijn in ons hart de feestelijke opening van de eerste etappe van de Pelgrimstocht af hebben geblazen afgelopen zomer. Wanneer je 1,5 meter achter of uit elkaar moet lopen uit angst voor corona, dan schiet deze wandeltocht zijn doel (de ontmoeting tussen mensen met en zonder autisme) immers voorbij.
Van uitstel komt echter geen afstel!
We hebben besloten om de organisatie van onze tocht nog verder te professionaliseren en daarom zijn we op zoek naar een coördinator van dit prachtige project.
Lees hieronder de vacature goed door en reageer vooral als deze functie op je lijf geschreven lijkt.
Om daarna ook nog wat wandelinspiratie op te doen wens ik alle lezers heel veel genoegen met het prachtige gedicht van onze huisdichter Co Woudsma dat deze Nieuwsbrief op gepaste wijze afsluit!
Graag ontmoeten we elkaar dan weer bij een van onze projecten óf in een volgende Nieuwsbrief! Blijf gezond en doorsta deze winter Op Eigen Tenen!

Vacature coördinator project De Pelgrimstocht

Voor ons ambitieuze en internationale project ‘De Pelgrimstocht’ zoeken wij op korte termijn een coördinator! Dit betreft een vrijwilligersfunctie.
Deelnemers aan de wandeltocht, die in september 2021 van start zal gaan, kunnen deze zowel individueel als in groepsverband lopen. De route bestaat uit verschillende etappes, zodat wandelaars de keuze kunnen maken om één etappe, een paar etappes, of zelfs de hele tocht uit te lopen.
Onze werkgroep heeft de zes etappes tot aan Kleef geïnventariseerd en proefgelopen. De tocht voert in zijn geheel tot aan de (vermeende) bron van de Donau in Donaueschingen in het Zwarte Woud.
De Pelgrimstocht is enerzijds een heel uitgebreide wandeling en anderzijds creëren we als stichting de mogelijkheden om het pelgrimsgedeelte meer aandacht te geven, door middel van bezinning en begeleiding. Voor elke wandelaar wat wils dus!
Het belangrijkste en overkoepelende doel is mensen met en zonder autisme elkaar te laten ontmoeten, hetzij tijdens de wandeling zelf, door samen op te lopen, hetzij tijdens een hapje of drankje onderweg of na afloop.
Wegens corona werden de plannen dit jaar doorkruist en konden wij zowel in juni als in september niet van start gaan met de eerste feestelijke etappe.
Uitstel leidt echter niet tot afstel!
Daarom is het nu tijd voor een verdere verzelfstandiging en professionalisering van dit project, waarbij de verdere organisatie een organisch verloop krijgt onder begeleiding van een ervaren coördinator met liefst een passie voor wandelen.

Taken van de coördinator

– Het organiseren en voorzitten van vergaderingen van de werkgroep
– Het aansturen van de volgende taken van de werkgroep:

Het werven van nieuwe werkgroepleden/vrijwilligers
Het werven van fondsen
Het controleren van de etappes (bijvoorbeeld vaststellen incorrecte markeringen) en de terugkoppeling hiervan
Het plaatsen van de route op een GPS-systeem
Het wandelen van volgende etappes (na Kleef) en deze documenteren
Het invullen van een pagina (inhoudelijk) over dit project op website www.opeigentenen.nl
Het onderzoeken van juridische consequenties m.b.t. overnemen gedeeltelijk bestaande routes
Het geven van bekendheid aan het project (PR)
Het zorg dragen voor een geslaagde opening van het project in september 2021, met zo nodig aandacht voor coronamaatregelen
Het zorg dragen voor een goede samenwerking met bestuur van Stichting Op Eigen Tenen

Wat bieden wij?
– Samenwerking met een enthousiaste werkgroep die een groot hart voor mensen met autisme en een passie voor wandelen heeft
– Samenwerking met de Stichting Op Eigen Tenen, die zich inzet voor emancipatie van mensen met autisme
– Een organisatorische uitdaging waarin je kunt laten zien wat je waard bent als coördinator
– Het plezier om bij te kunnen dragen aan een prachtig project dat er toe doet.

Wanneer je inhoudelijk warm loopt voor dit project, gemiddeld 2 à 3 uur per week over hebt voor dit goede doel, over de nodige leiderschapskwaliteiten beschikt, goed het overzicht weet te houden én van een uitdaging houdt, reageer dan op deze vacature.
Wij zien je reactie, begeleid door een geschreven motivatie, graag tegemoet vóór 1 januari 2021. Je kunt deze sturen naar bestuur@opeigentenen.nl.

Het bestuur van Stichting Op Eigen Tenen zal in januari uit de binnengekomen reacties de personen die voor de functie geknipt lijken uitnodigen voor een gesprek en vervolgens hieruit de meest geschikte kandidaat kiezen.

                     WEG KUNNEN

                     Je zou weg kunnen lopen,
                     van alles zelfs, de wereld in,
                     voorbij de supermarkt,

                     met in je linkerhand een linnen tas
                     en in je rechterhand de paraplu als staf.

Naar links?
                     Je zou uit het bekroosde slootje kunnen drinken,
                     de langs de kant geworpen boterham verorberen.

Naar rechts?

                     Je kiest een rechte lijn dwars door de stad
                     en door het land, op zoek naar wat dan ook,

                     je loopt honderden gezinnen zo voorbij,
                     haaks op huizenblokken, rij na rij,

                     sluipt over industrieterreinen, rent over een achtbaansweg,
                     springt over grenzen die alleen op kaarten staan

                     totdat je stopt: het pad houdt op.
                     Een gracht. En aan de overkant

                     een zomers park. Daarin, heel ver, heel klein
                     het blonde meisje in blauw badpak.

                     Duik in het water, bouw een brug
                     of koop een boot. Je bent toch pelgrim?

Co Woudsma